شمعی نیست، پروانه ای هم!

برای شمعدانی خالی چگونه می شود قصه ی سوختن را گفت؟!

این ثانیه ها ، این ساعت ها، این روزها هستند

که از جلوی چشمان من می گذرند
و مرا به دست پاییز می سپرند
اما تو نیستی، نمی آیی و من همسایه ی انتظارت شده ام...

 

نوشته شده در پنج شنبه 86/3/31ساعت 11:38 صبح توسط دنیا .ف نظرات ( ) | |